#ouderzonden: Avaritia - hebzucht


Hoofdzonde 2: Avaritia, de Latijnse benaming voor hebzucht. Of met andere woorden, wat zou je nooit ofte nimmer delen met je kinderen?
Daar moet ik toch even over nadenken, want ik ben zo’n mama die zichzelf bijna zou wegcijferen als die kleintjes met hun schattigste snoetje iets komen vragen... maar toch heeft alles zo zijn grenzen...
ME TIME
Dat klein beetje tijd dat ik tijdens de week alleen wil spenderen is echt heilig voor mij. Just me, myself and I, lekker egoïstisch, zonder iemand om me heen, enkel ik en mijn gedachten. Dit heb ik echt broodnodig om weer tot rust te kunnen komen. Om die piekermolen in mijn hoofd leeg te kunnen maken en mijn batterijen op te laden. Meestal ga ik hiervoor lopen, soms kort, soms lang. En dan weten ze thuis, dat ze een frisse (doch stinkende) en energierijke mama terug krijgen. Iemand die de drukte weer aan kan, op alle “waarom” vragen kan antwoorden (of ze stiekem opzoekt op wikipedia) en een lekkere maaltijd klaarmaakt. Mijn loopmomenten zijn mijn zuurstof, dus...
 
TOILETMOMENTJES
Echt waar, wie me vragen komt stellen als ik op het toilet zit, die zal het geweten hebben. Serieus, dat is nu de enige plek in huis waar ik even in afzondering kan kruipen. Kijk, ik ben 24u op 24u beschikbaar, maar niet die enkele pietluttige minuutjes op het toilet! Dan wil ik rustig mijn boekske lezen :)
US TIME
We proberen altijd een goed evenwicht te vinden tussen wij als gezin en wij als koppel. Met ons viertjes gaan we geregeld samen op restaurant of doen we een uitstapje. Maar 1 keer per jaar trekken wij er met ons tweetjes op uit. Dan gaan we een weekendje naar één van de buurlanden, meestal in combinatie met een marathon of een triatlon. Dat hebben wij als koppel ook nodig. De vakanties zijn steeds met het gezin, maar 1 weekendje per jaar zijn we egoïstisch, sorry girls!
MIJN JOB
Alle respect voor de thuismama’s, en ik geef toe dat ik soms ook wel eens jaloers op jullie ben, maar mijn job, echt die mogen ze mij niet afpakken. Hoe hard ik het soms mis, dat ik mijn kleine meid niet alle dagen kan afzetten, laat staan ophalen na school, mijn baan zou ik niet willen opgeven om fulltime thuis te moederen. Ik zou gek worden van die 4 muren om mij heen en het gebrek aan sociale contacten. Ik werk doodgraag eens een dagje van thuis, omdat dit veel minder stress geeft en ik dan 3 uur pendelplezier uitspaar. Maar de dag erna stap ik met evenveel plezier weer het kantoor binnen. Ik doe mijn werk ontzettend graag en probeer altijd een goed evenwicht te vinden tussen werk en privé. Ik heb bovendien het geluk dat zowel mijn ouders als schoonouders met veel plezier inspringen bij de voor- en naschoolse opvang. Zo leer ik mijn kinderen ook dat centjes niet aan de boom groeien en wij daar hard moeten voor werken.

 
Voor de rest ben ik eerder vrijgevig en heb ik geen probleem om het laatste stukje chocolade af te staan of mijn taartje met hen te wisselen. Een snuifje van mijn dure parfum mag af en toe wel eens, mijn auto sta ik geregeld eens af aan de oudste zodat ze ergens naar toe kan gaan en ook mijn make-up mag ze gebruiken. Zolang het gebruik maar met mate is, er niks verspild wordt, het eerst wordt gevraagd en mijn spullen terug op hun plaats belanden, ben ik wel een gemakkelijke mama.